یکی از مهم‌ترین پله‌های زندگی ما!

تنها راه پیشرفت این است که خودتان را به چالش بکشید. هر وقت که دیدید پیشرفتی شکل نمی‌گیرد، سریع به این فکر کنید که آیا چالشی در زندگی شما وجود دارد؟ اگر زندگی شما یکنواخت است و هیچ چالشی برای برطرف کردن وجود ندارد، و یا اینکه چالشی وجود دارد ولی شما سعی می‌کنید از آن چالش فرار کنید، در این صورت نمی‌توان توقعی برای پیشرفت داشته باشید. هر پیشرفتی در خود چالش‌های بسیاری دارد.

آیا می‌توانیم از چالش‌ها فرار کنیم؟

کودکی خود را به یاد بیاورید. در آن زمان راه رفتن برای شما یک چالش بوده و شما نسبت به این چالش چه رفتار و عکس‌العملی داشتید؟ تلاش کردید، شکست خوردید و هر دفعه بهتر از قبل راه رفتن را یاد گرفتید. غذا خوردن و نوشتن را به یاد بیاورید. چقدر تلاش کردید تا غذا را به تنهایی بخورید یا نوشتن را یاد بگیرید.

بعد  از مدتی راه رفتید، به تنهایی غذا خوردید و قدرت نوشتن پیدا کردید. این‌ها پیشرفت‌هایی هستند که برای شما در یک برهه زمانی اتفاق افتاده است.

دقت کنید که این پیشرفت چگونه شکل گرفت؟ همین الان برای درک جواب این سؤال به بچه‌ها نگاه کنید و ببینید برای عبور از چالش‌های خودشان چکار می‌کنند. چقدر تلاش می‌کنند؟ آیا کوتاه می‌آیند؟ آیا از تلاش کردن دست برمی‌دارند؟

این رفتار و عملکرد است که باعث می‌شود از چالش‌ها عبور کنیم. اگر دقت کنید اکثر بچه‌ها در چالش‌های خود نماندند و از آن عبور کردند. عبور از این چالش‌ها نشان‌دهنده سالم بودن ذهنی و عصبی آن‌هاست.

سختی‌ چالش‌ها موقتی است به شرطی که:

بعد از آن چه اتفاقی می‌افتد؟ بعد از رسیدن بچه‌ها به یک مرحله مشخص چالش‌های آن‌ها کمتر می‌شود یا در چالش خاصی خلاصه می‌شود مثل درس‌خواندن و موفق شدن در امتحان. این چالش نسبت به چالش‌های قبل خیلی سطح پایین‌تر است. البته این مشکل به سیستم آموزشی ما برمی‌گردد که چالش‌ها را غیر متوازن و غیر متعادل تعریف کردند و باعث شد تا دانش‌آموزان تک وجهی رشد کنند. بعد از تمام شدن دوران تحصیل و رفتن سر کار عملا چالش‌های زندگی ما تمام می‌شوند و فقط چیزهایی که قبلا فرا گرفتیم را به‌کار می‌بندیم.

اگر چالش نداشته باشید شما زنده نیستید!

در این مرحله چالش‌ها تمام شده‌اند و طبق مسیری که در بالا توضیح دادم، پیشرفت هم متوقف خواهد شد، زندگی روتین و یکنواخت می‌‌شود و ما هم از زندگی لذت نخواهیم برد. این‌ها به کنار. توقف برای انسان تنها یک معنی دارد: مرگ. بدین ترتیب مشکلات زندگی ما هم بیشتر خواهند شد و علت آن تنها در یک مسأله‌ است. پیشرفت نکردیم پس عملا محکوم به پسرفت هستیم. در مقالات دیگر در رابطه با این موضوع توضیح دادم و از جنبه‌ّهای دیگری به این مسأله پرداختم که می‌توانید آن‌ها را مطالعه کنید. از جمله مقاله (چرا می‌خواهیم یک‌شبه موفق شویم) و (درس‌های موفقیت با مهندسی فکر).

خلاصه

پس برای اینکه مانند انسان‌های روزمره در این دام نیفتیم، لازم است تا چالش‌های مستمر و همیشگی را برای خودمان تعریف کنیم. این چالش‌ها نباید فقط در یک زمینه از زندگی باشند. سعی کنید از همه نوع چالشی در برنامه زندگی خود قرار دهید مانند چالش‌های جسمی، چالش‌های عصبی، چالش‌های علمی، چالش‌های ارتباطی، چالش‌های آموزشی، چالش‌های مهارتی در زمینه‌های مختلف. به این ترتیب در تمامی جنبه‌ها پیشرفت خواهید کرد و زندگی نیز شکل دیگری به خود خواهد گرفت.